θεᾱτρικός

[1190] θεᾱτρικός, für's Theater passend, theatralisch; μουσική Arist. pol. 8, 7; Plut. Alex. 19; bes. pomphaft, hochtrabend, Ggstz ταπεινός, Plut.; eben so adv., = ἐπιδεικτικῶς, id., z. B. εἰπεῖν adv. Stoic. 34.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1190.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: