κάνθων

[1321] κάνθων, ωνος, ὁ, der Esel, Ar. Vesp. 179; komisch für κάνϑαρος Pax 82 u. sp. D., wie Pallad. 30 (XI, 383). Auch S. Emp. adv. astrol. 94.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1321.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: