Online-Bibliothek

κακό-νοος

[1301] κακό-νοος, zsgzgn κακόνους, übelgesinnt, übelwollend, feindselig; κακόνοι Ar. Pax 496; τινί, Xen. An. 2, 5, 16; Dem. 10, 34 u. A.; superl. κακονούστατος, Lys. 7, 28. – Adv., Schol. Eur. Or. 108; κακόνως, Poll. 5, 115.