[1352] κατα-κερ-τομέω, schelten, verspotten; καὶ καταχαίρω Her. 1, 129; πολλὰ κατεκερτόμησέ νιν 2, 135; Sp., auch τινός, wie Polyaen. 1, 34, 1; Long. 2, 20; καὶ ἐπιχλευάζειν τινί Philo.
Meyers-1905: Ker · Nagy-Káta · Kata...
Pierer-1857: Ker · Sabra ker · Kata [2] · Kata Kana · Kata [1]