[1359] κατα-λείβω, herunterträufeln, herabgießen, τί σοι καιρὸς δέμας ἀεικέλιον καταλείβειν, von Thränen, Eur. Andr. 131. – Häufig im pass., herabfließen, herabtriefen, γλυκίων μέλιτος καταλειβομένοιο Il. 18, 109, ἐκ πέτρης καταλείβεται Hes. Th. 786, δάκρυα δ' ἐκ δακρύων καταλείβεται Eur. Troad. 601, vgl. Suppl. 1119.