[1384] κατα-τειχίζω, mit Mauern umgeben; Schol. Il. 19, 99 erklärt ἐϋστεφάνῳ ἐνὶ Θήβῃ durch κατατετειχισμένῃ.
Meyers-1905: Nagy-Káta · Kata...
Pierer-1857: Kata [2] · Kata [1] · Kata Kana