[1391] κατα-χθόνιος, unterirdisch; Ζεύς, d. i. Pluto, Il. 9, 457; ϑεός D. Hal. 2, 10; δαίμονες, die Manen, Ep. ad. (VII, 333); auch ein bes. fem., καταχϑονίαις ϑεῇσιν Ap. Rh. 4, 1413.
Meyers-1905: Nagy-Káta · Kata...
Pierer-1857: Kata [2] · Kata [1] · Kata Kana