[1428] κεχαρισμένως, adv. zum part. perf von χαρίζομαι, annehmlich, reizend; Ar. Ach. 248; Isocr. 2, [1428] 15; Plat. Phaedr. 273 e; Sp.; auch superl. κεχαρισμενώτατα, Xen. Hipparch. 1, 1.