κούρειον

[1495] κούρειον, τό (so accentuirt E. M. 533, 30, bei B. A. 273 steht κουρεῖον), das Opferthier, das man am Tage κουρεῶτις den φράτορες zum Besten gab, gew. ein Schaaf od. Lamm, auch μεῖον genannt, E. M u. Poll. 8, 107; Is. 6, 22 steht ἐπεὶ δὲ οὔϑ' ὁ υἱὸς αὐτῷ Φιλοκτήμων συνεχώρει, οὔϑ' οἱ φράτορες εἰςεδέξαντο, ἀλλ' ἀπηνέχϑη τὸ κούριον.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1495.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: