κτῆνος

[1519] κτῆνος, τό, = κτέανον, κτῆμα, Besitz; πάντα δὲ πύργων κτήνη πρόσϑε τὰ δημιοπληϑῆ μοῖρ' ἀλαπάξει Aesch. Ag. 128; – bes. der in Heerden bestehende Besitz, Zuchtvieh, Hausvieh, übh. zahmes Vieh; H. h. 29, 9; Her. 2, 41. 64; ποιμένες κτήνη πληγῇ νέμοντες Plat. Critia. 109 b; Folgde; LXX auch κτήνη προβάτων καὶ βοῶν. – In allen angeführten Stellen steht der plur. Der sing. bezeichnet ein einzelnes Stück der Heerde, Xen. An. 5, 2, 3; Luc. as. 13.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1519.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: