κυν-ηγός

[1532] κυν-ηγός, Hunde führend, jagend; gew. subst., der Jäger; bei den Tragg. in dor. Form κυνᾱγός; τὴν κυναγὸν Ἄρτεμιν Soph. El. 553; Aesch. Ag. 678; Eur. Suppl. 888 u. öfter; vgl. Phryn. 428; – Arist. H. A. 7, 28; Plut. Luc. 8 u. a. Sp.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 1532.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: