λάρναξ

[16] λάρναξ, ακος, ἡ, Kasten, Kiste, ὅπλα δὲ πάντα λάρνακ' ἐς ἀργυρέην συλλέξατο τοῖς ἐπονεῖτο Il. 18, 413, u. von den Gebeinen des Hektor, τά γε [16] χρυσείην ἐς λάρνακα ϑῆκαν ἑλόντες, also Aschentrug, 24, 795, wie oft in der Anth., μαρμαρέη Ep. ad. 665 (VII, 340), Leon. Tar. 67 (VII, 478); in Prosa, λάρνακες κυπαρίσσιναι Thuc. 2, 34. – Uebh. Gefäß, λάρνακας ὀκτὼ πληρώσας λίϑων Her. 3, 123; bes. auch Kahn, Schiff, u. ein Kasten, in welchen man Kinder einschließt u. ins Meer wirst, D. Sic. 5, 62; Ap. Rh. 1, 621 u. A. – Bei Sp. auch masc., vgl. Jac. zu Anth. Pal. p. 295 u. Ach. Tat. p. 600.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 16-17.
Lizenz:
Faksimiles:
16 | 17
Kategorien: