λέμμα

[28] λέμμα, τό, das Abgeschälte, die Rinde, Schale; σικύης, Hippocr.; ϑέρμων, Alexis bei Ath. II, 55 c; vom Ei, Ar. Av. 673, wie Ael. H. A. 4, 12; Plat. sagt τῆς σαρκοειδοῠς φύσεως λέμμα τὸ νῦν λεγόμενον δέρμα, Tim. 76 a; ἰχϑύων, Schuppen, Poll. 6, 51.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 28.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: