λῃστεύω

[41] λῃστεύω, ein Räuber, λῃστής, sein, rauben, plündern, Dem. 4, 23 u. Sp.; ἐκ Πύλου, Thuc. 7, 18; auch c. accus., berauben, ausplündern, τοὺς παριόντας, Plut. Thez. 10, pass., λῃστευομένης τῆς χώρας Thuc. 5, 14; ὑπό τινων λῃστευϑείς D. Sic. 2, 55.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 41.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: