μακαριστός

[83] μακαριστός, glücklich, selig zu preisen, gepriesen; τί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον νῦν ἐστὶ δικαστοῦ, Ar. Vesp. 550; ζήσουσι τοῦ μακαριστοῦ βίου μακαριώτερον, Plat. Rep. V, 465 d; τὴν μακαριστοτάτην εὐδαιμονίαν κεκτῆσϑαι, Xen. Mem. 2, 1, 33; Sp.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 83.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: