[110] μεγα-σθενής, ές, = μεγαλοσϑενής; Γαιάοχος, Pind. Ol. 1, 25; auch χρυσός, I. 4, 2; Ἐρινύς, Aesch. Spt. 70 u. öfter; Λοξίας, Eum. 61; sp. D., wie Maneth. 3, 357.