μειράκιον

[116] μειράκιον, τό, dim. von μεῖραξ, Knabe, Ar. Nub. 977, u. öfter bei den Comic., bes. vom 14. bis 20. Jahre; νέον ἔτι μ., Plat. Prot. 315 d; μειράκια ὄντα ἄρτι ἐκ παίδων, Rep. VI, 497 e; ὥςτ' εἰς ἄνδρας ἐκ μειρακίων τελευτῶσι, Theaet. 173 b; ἐκ μειρακίου, von Kindheit an, Isae. 5, 40; Aesch. 1, 7 stellt sie hinter die παῖδες, u. nach Schol. dazu sind es οἱ ἀρξάμενοι ἡβᾶν ἕως ἂν ἐκ τῶν ἐφήβων ἐξελϑόντες ἐς ἄνδρας ἐγγραφῶσι. Bei Philo steht er zwischen ἔφηβος u. νεανίσκος.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 116.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: