[204] μονό-πους, πουν, gen. ποδος, einfüßig, τράπεζα, Poll. 10, 69; in ion. Form μουνόπους, Maneth. 1, 137; Eryc. 9 (IX, 233).
Brockhaus-1911: Móno
Meyers-1905: Mono... · Mono
Pierer-1857: Mono... · Mono