νυμφεῖος

[268] νυμφεῖος, auch 2 Endgn, zur Braut gehörig, bräutlich; νυμφείας εὐνᾶς, Pind. N. 5, 30; νυμφείους εἰς ἀγκώνων εὐνάς, Eur. I. A. 131; – bes. τὸ νυμφεῖον, sc. δῶμα, Brautgemach, Soph. Ant. 882, vgl. 1190; – τὰ νυμφεῖα, sc. ἱερά, die Hochzeitsfeier, Hochzeit, Soph. Trach. 7, der aber Ant. 564 die Braut selbst so nennt, ἀλλὰ κτενεῖς νυμφεῖα τοῦ σαυτοῦ τέκνου. Ion. νυμφήϊος.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 268.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: