[273] νωπέομαι, = δυςωπέομαι; ἐνωπήϑη ἐπί τινι, Ion Ch. bei Ath. XIII, 604 b; s. Lob. zu Phryn. 190; Hesych. erkl. νενώπηται, καταπέπληκται, τεταπείνωται.