ποτέρως

[689] ποτέρως, adv. von πότερος, auf welche von beiden Arten; Plat. Gorg. 502 b Rep. I, 341 b; Xen. Cyr. 2, 3, 4; An. 7, 7, 30; auch in indirecter Frage, περὶ τῆς ὠφελείας αὐτοῖν τἀληϑὲς ποτέρως ἔχει, Plat. Rep. II, 368 c; auch = ob, Polit. 272 d; Sp.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 689.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: