πρέμνον

[697] πρέμνον, τό (vgl. πρυμνός), das äußerste od. unterste Stammende des Baumes, Stammende; Ar. Lys. 267; übertr., πράγματος, Av. 321; ταμέειν πρέμνον δρυός, Ap. Rh. 2, 479; u. in Prosa: Xen. Oec. 19, 13; τὰ πρέμνα ἐκτέμνειν, Lyz. 7, 19; Pol. 18, 1, 6; Baumstumpf, wie H. h. Merc. 238. – Uebh. Grundlage, Fundament, ἀρετῆς, Qu. Sm. 14, 196.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 697.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: