[757]προς-είδω, gew. aor. προςεῖδον (s. προςοράω); Aesch. Ch. 176 praes. med., μάλιστ' ἐκείνου βοστρύχοις προςείδεται, ist ähnlich; – perf. πρόςοιδα, noch dazu wissen, χάριν προςειδέναιPlat. Apol. 20 a, u. Sp., wie Luc. M. dial. 3, 1.
Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 757.