[779] πρός-ρησις, ἡ, das Anreden, Begrüßen, διδοὺς πρόςρησιν ἑξῆς πᾶσι, Eur. I. A. 341; Hel. 1182; ὡς δὴ πρόςρησις οὖσα τοῦ ϑεοῦ τῶν εἰςιόντων ἀντὶ τοῠ χαῖρε, Plat. Charm. 164 d; die Benennung, ὅσα ἠξίωται ταύτης τῆς προςρήσεως τοῠ εἶναι, Crat. 423 d; μιᾷ χρώμενοι προςρήσει τῇ τῆς ἀνδρείας, Polit. 306 e; Xen. Hier. 8, 3.