πτύρω
[811] πτύρω, scheu machen, pass. scheu werden; von Pferden, D. Sic. 2, 19, ἐντρόμου τοῠ ἵππου γενομένου [811] καὶ πτυρέντος, Plut. Fab. 3; Marcell. 6, u. a. Sp.; übh. in Schrecken gerathen, fürchten, οὐκ ἂν πτυρείης τὸν ϑάνατον, Plat. Ax. 370 a.