στεάτιον

[931] στεάτιον, τό, dim. von στέαρ; Alexis bei Ath. VII, 326 e; Paul. Aeg.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 931.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: