[950] στραγγεύω (στράγγω), = στρέφω, drehen, winden, Phot. erkl. auch διαβάλλω. – Gew. im med. sich drehen und winden, zaudern, ἐγὼ δῆτ' ἐνϑαδὶ στραγγεύομαι, Ar. Ach. 126; τί ταῠτ' ἔχων στραγγεύομαι, Nubb. 132, Schol. πιέζομαι καὶ συνϑλίβομαι, βραδύνω, Machon bei Ath. XIII, 660 v. 60 στραγγευόμενον περὶ τὰς συμβολάς, Valck. wollte so auch Her. 3, 139 u. 4, 28 für στρατεύομαι schreiben. Vgl. στρεύγομαι.