[964] συγ-κατα-θλάω (s. ϑλάω), zugleich zerbrechen, συγκατέϑλα τὸ ποτήριον, Machon bei Ath. VIII, 348 f.
Meyers-1905: Nagy-Káta · Kata...
Pierer-1857: Kata [2] · Kata [1] · Kata Kana