συν-έπομαι

[1019] συν-έπομαι (s. ἕπω), mit od. zugleich folgen; ποίμναις, Soph. O. R. 1125; u. übertr., 1523; ἐμοὶ ξυνέσπετο, Aesch. Ag. 929; ἄντυγι ξυνείπετο, Eur. Hipp. 1231; in Prosa: Her. 5, 47. 8, 103; Thuc. 3, 38 u. öfter; καὶ ὅσα τούτοις ἄλλα πάϑη ξυνέπεται, Plat. Tim. 52, d, u. öfter; fut., Legg. IV, 721 c; ὅτῳ ἂν καλόν τι ξυνέσπηται, ib. 706 a, wie Xen.; auch übrtr., geistig folgen können, begreifen, verstehen, τῷ λόγῳ, Plat. Legg. III, 695 c; das partic. auch c. gen., ὁπόσα τούτων ξυνεπόμενα εἴπομεν, die Folgen, Legg. X, 899 c.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1019.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika