[1006] συν-δέομαι (s. δέομαι), mit od. zugleich bedürfen, bitten; τινί, mit Einem, Plat. Parm. 136 e; μετὰ Θεοδότου συνεδεήϑην σοῠ μὴ ποιεῖν ταῦτα, Ep. III, 318 c; Sp., wie Plut. Demetr. 51.
Brockhaus-1911: Sun [2] · Sun
Meyers-1905: Sun, The · Sun [2] · Sun [1]
Pierer-1857: Sun [2] · Sun [1] · Rising Sun