Online-Bibliothek

συν-επι-σπάω

[1018] συν-επι-σπάω (s. σπάω), mit od. zugleich dazu-, dahinziehen; Plut. Crass. 19. – Med., ἤ σε οἷον ῥύμη ὑπὸ τοῦ λόγου συνεπεσπάσατο πρὸς τὸ ταχὺ ξυμφῆσαι, Plat. Soph. 236 d, vgl. Tim. 44 a Rep. V, 451 a; Xen. Cyr. 2, 2, 24; Pol. συνεπισπάσασϑαι τοὺς ἰδίους πολίτας πρὸς τὴν ἑαυτοῦ γνώμην, 30, 6, 7, u. öfter; auch = ins Verderben ziehen, reißen, μὴ τότε τούτοις συνεπισπάσησϑἑ με τὸν μηδὲν ἀδικοῦντα, Dem. 19, 224.