[1020] συν-ερκτικός, ή, όν, vom Redner, die Beweise geschickt verbindend, συνερκτικὸς γάρ ἐστι καὶ περαντικός, Ar. Equ. 1375.
Brockhaus-1911: Sun [2] · Sun
Meyers-1905: Sun, The · Sun [2] · Sun [1]
Pierer-1857: Sun [2] · Sun [1] · Rising Sun