τεός

[1092] τεός, ion., dor., ep. = σός, tuus, dein; Hom., Hes., Pind. oft, u. Her., wie Tragg., z. B. Aesch. Prom. 162 Spt. 101 Soph. Ant. 600 O. C. 539 Eur. Heracl. 911 I. A. 1530.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1092.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika