[1286] φιλό-τεκνος, Kinder, Junge liebend, Kinderfreund; πᾶσιν ἀνϑρώποισιν φιλότεκνος βίος Eur. Phoen. 972, vgl. 359; Ar. Th. 752; Her. 2, 66; – compar., Arist. eth. 9, 7.