[1316] φύρδην, adv., gemischt, vermischt, geknetet, verwirrt, unordentlich; Aesch. Pers. 798; Sp., σίδαρον φύρδαν μεστὸν ἔχουσα φόνου, = πεφυρμένον, Antp. Th. 26 (VII, 531); auch in Prosa, φ. μάχεσϑαι Xen. Cyr. 7, 1,37; Pol. 16, 8,9; φύρδην πάντα ἐπράττετο 30, 14, 6.