χορευτέον

[1365] χορευτέον, adj. verb. von χορεύω, man muß Chortänze aufführen, Eur. Bacch. 305.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 1365.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: