[1394] ψευδο-μαρτυρία, ἡ, falsches Zeugniß; ψευδομαρτυρίαν καταγνῶναί τινος, Einen als falschen Zeugen verurtheilen, Is. frg. 1, 6; ψευδομαρτυριῶν ἁλῶναι Andoc. 1, 7; Lys. 10, 25; Is. 5, 12. 13; ψευδομαρτυριῶν δίκην εἵλομεν 3, 4, vgl. 11, 15; ψευδομαρτυριῶν διώκων Dem. 24, 131, vgl. 29, 13, u. öfter in dieser Rede; ψευδομαρτυριῶν διάκρισις Plat. Legg. XI, 937 b.