[86] ἀκτή (ἄγνυμι), das auf der Mühle zermalmte Getreide, Hom. fünfmal, stets Versende, Od. 2, 855 μυληφάτου ἀλφίτου ἀκτῆς, 14, 429 παλύνας άλφίτου ἀκτῇ, Iliad. 11, 631 ἀλφίτου ἱεροῦ ἀκτήν, 18, 322. 21, 75 ἔδοι (πασάμην) Δημήτερος ἀκτἠν; – bei Hesiod. = Korn, Saatkorn; O. 466. 597 Δημήτερος ἱερὸν ἀκτήν Versende, Sc. 290 Δημήτερος ἀκτήν Versende; Apoll. Rhod. 3, 413 οὐ σπόρον ὁλκοῖσιν Δηοῠς ἐνιβάλλομαι ἀκτήν.