[103] ἀλλό-θροος, zsgzg. ἀλλόϑρους, cinc andere, fremde Sprache redend, fremd, Hom. viermal, Od. 1, 183 πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον ἐπ' ἀλλοϑρόους ἀνϑρώπους, 3, 302 ήλᾶτο ξὺν νηυσὶ κατ' ἀλλοϑρόους ἀνϑρώπους, 15, 453 ὅπῃ περάσητε κατ' ἀλλοϑρόους ἀνϑρώπους, 14, 43 πλάζετ' ἐπ' ἀλλοϑρόων ἀνδρῶν δῆμόν τε πόλιν τε; – Her. στρατός 1, 78. 3, 11; Aesch. πόλις Ag. 1 173 vgl. Suppl. 951; Soph. ἀπ' ἀλλόϑρου γνώμης Tr. 841; von anderer Absicht, Sp., wie Dio Cass. 41, 60.