[137] ἀμφι-βρότη, Hom. viermal, Iliad. 11, 32 ἂν δ' ἕλετ' ἀμφιβρότην πολυδαίδαλον ἀσπίδα ϑοῠριν, Versanfang ἀσπίδος ἀμφιβρότης Iliad. 2, 389. 12, 402. 20, 281, das Schild von Manneslänge, ἀνδρομήκης, s. Scholl. Aristonic. 2, 389. 11, 32. 6, 117. 15, 546; – ἀμφ. χϑών nannte Empedokl. nach Plut. Symp. 5, 8 τὸ την ψυχὴν περικείμενον σῶμα; wunderlich Nic. Al. 216 κώδειαν den Kopf, Schol. τὴν ὅλον τὸν ἄνδρα συνέχουσαν.