[144] ἀμφι-τίθημι (s. τίϑημι), umlegen, von Kleidern u. dgl., act. einem Anderen, med. sich selbst, Od. 21, 431 ἀμφέϑετο ξίφος; Iliad. 10, 149 ἀμφ' ὤμοισι σάκος ϑέτο; passiv. κυνέη ἀμφιτεϑεῖσα Il. 10, 271; ἀμφὶ δέ οἱ κυνέην κεφαλῆφιν ἔϑηκεν 10, 261; χιτῶνα ϑῆκ' ἀμφὶ στήϑεσσι Od. 16, 174; 13, 431 αμφὶ δὲ δέρμα πάντεσσιν μελέεσσι παλαιοῦ ϑῆκε γέροντος; – Eur. öfter, κόσμον χροΐ Med. 787; στέφανόν τινι, den Kranz aufsetzen, Ion 1433; πέπλοις κάρα, das Haupt mit Schleiern umhüllen, Hec. 432; πέδας τοῖς ἀδίκοις, Fesseln anlegen, Solon bei Dem. 19, 255; δέρμα ἀμφεϑέμην μελέεσσιν Theocr. 25, 278; [144] στέφανον ἀμφέϑετο, sich aufsetzen, epigr. Plut. de Her. mal. 39.