ἀνα-πτύω

[204] ἀνα-πτύω (s. πτύω), aus-, in die Höhe speien, spritzen, Soph. Ant. 996; Ap. Rh. 2, 570 κύματος ἄχνην; in Prosa, Pol. 12, 13; Plut. Arat. 32.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 204.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: