ἀντιόω

[256] ἀντιόω, ion. u. ep. = ἀντιῶ, ἀντιάω, w. m. s.; med. ἀντιόομαι, mit aor. pass., begegnen, Her., meist im feindlichen Sinne, εἰς μάχην ἀντιώσονταί τινι 7, 102; οἳἡμῖν ἠντιώϑησαν 8, 100; vgl. Aesch. Suppl. 384; mit acc. Her. 9, 7, 2. In att. Prosa nur ἐναντιόομαι.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 256.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: