[222] (ἀν-ελκύω) – giebt die tempp. zum folgd., ἀνελκύσω Plat. com. Poll. 10, 142; ἀνελκύσαντες Her. 7, 59 u. Thuc. 6, 44; νῆες ἀνελκυσμέναι Her. 9, 98; εἰς τὸ φῶς ἀνελκύσαι Ar. Pax 307; ἀνελκύσας Ach. 687.