ἀπο-βατήριος

[297] ἀπο-βατήριος, zur Landung gehörig, Ζεύς, Beschützer der Landung, Arr. An. 1, 11, 7; bes. τὰ ἀποβατήρια, sc. ἱερά, Opfer für glückliche Landung, Sp., z. B. St. B. v. Βουϑρωτός.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 297.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: