[300] ἀπο-δημέω, abwesend, in der Fremde sein, verreisen, Her. 1, 29 u. öfter; ἀπό τινος, ἐκ τῆς γῆς, 9, 117; Plat. Crit. 53 a; Μοῖσα οὐκ ἀποδαμεῖ τρόποις ἐπὶ σφετέροις Pind. P. 10, 37; Ggstz ἐπιδημέω, daheim sein, Xen. Cyr. 7, 5, 69; ἐκεῖσε, εἰς Θετταλίαν Plat. Phaed. 61 e; Crit. 53 e; οἰκίας L egg. XII, 954 b; ποῖ γῆς Ar. Ran. 48; B. A. 419 ist aus Hermipp. ἀπεδημηκότες angeführt.