[13] ἀ-947;ή961;945;959;962;, in den Homer. Scholl. als Variante Odyss. 5, 136 ἀϑάνατον καὶ ἀγήραον, Iliad 2, 447 ἀγήραον ἀϑανάτην τε; an beiden Stellen las Aristarch ἀγήρων, s. Didym. in den Scholl. Vgl. unten ἀγήρως. – Hesiod. Theog. 955 ἀπήμαντος καὶ ἀγήραος; κῦδος Pind. P. 2, 52.