[32] ἀ-δείμαντος, frei von Furcht, unerschrocken, Pind. παῖς I. 1, 12; σπέρμα N. 10, 17; οὐκ ἐμαυτῆς οὖσ' ἀδ. Aesch. Pers. 158; πούς Eur. Rhes. 697. – Adv. ἀδειμάντως, Aesch. Ch. 760.