[33] ἀ-948;949;965;954;ή962;, ές (948;949;ῠ954;959;962;), nicht süß, bitter, Hom. als v. l. Od. 1, 46 ἀδευκέι κεῖται ὀλέϑρῳ für ἐοικότι, s. Apoll. Lex. Hom. 9, 15 Eustath. Od. 4, 489; außerdem dreimal, Od. 4, 489 ὤλετ' ὀλέϑρῳ ἀδευκέι, 10, 245 ἀγγελίην ἑτάρων ἐρέων καὶ ἀδευκέα πότμον, 6, 273 τῶν ἀλεείνω φῆμιν ἀδευκέα. So ἄτη Ap. Rh. 1, 1037, im eigentl. Sinne ϑάλασσα 2, 388; καπνός D. Per. 611.