[37] ἀ-948;961;945;957;ή962;, ές (948;961;945;943;957;969;), unthätig, schwach, oft Plut. neben ἀσϑενής, z. B. Is. et Os. 55, wo vorhergeht τὸ δραστήριον παρῃρημένος; Lyc. 9; Lys. 17; Anthol. Posid. 16 (IX, 359); Aemil. 2 (I X, 756). Aber δίαιτα ἀδρ. ist schwächende Lebensweise, Plut. Gryll. 4; σίδη-961;959;962; ἀδρ.954;945;ὶ δύςεργος, sprödes, schwer zu bearbeitendes Eisen.